نخست: بی‌احترامی به رای مردم، به باور بسیاری حضور او  درجایگاه ریاست شهرداری تهران و خالی کردن صندلی شورای شهر، بی‌احترامی و بی‌توجهی به رای‌دهندگانی است که او را به عنوان عضوی از شورای شهر برگزیده‌اند نه به عنوان شهردار پایتخت. در همین راستا نیز عبدالله رمضان‌زاده، سخنگوی پیشین دولت اصلاحات و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در توئیتی نوشته است: «انتظار این است که همه منتخبین در شورای شهر بمانند و شهردار از خارج از شورا انتخاب شود، به رای مردم احترام بگذاریم.» و دوم؛ جایگزینی یک اصولگرا.  

محمدصادق جوادی‌حصار، عضو حزب اعتماد ملی به «آفتاب یزد» گفت: شاید خیلی‌ها اگر می‌دانستند که محسن هاشمی تصمیم دارد شهردار تهران شود و از لیست پس از برگزیده شدن، بیرون برود، مواجهه دیگری با لیست امید می‌کردند یا اصلا اقدام به انتخاب او نمی‌نمودند.

مسئله دیگری که حائز اهمیت به نظر می‌رسد، آن است که در صورت شهردار شدن محسن هاشمی، مهدی چمران به عنوان نفر بیست و دوم لیست برگزیدگان مردم و همین‌طور عضو لیست خدمت در قالب عضو علی‌البدل وارد شورا می‌شود. ورود او به شورای شهر دارای تبعات فراوانی است از جمله آنکه رخنه‌ای در صف منسجم اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران ایجاد خواهد کرد. چمران واجد مختصات خاص خودش است و یک اصولگرای کارکشته و مسلط به اوضاع شورای شهر است و به وظایف اصولگرایانه خود به خوبی واقف است و از این توانمندی برخوردار است که به عنوان یک رجل سیاسی در یک مجموعه منسجم، بذر تردید و دوگانگی را بپاشد و برخی افراد را از صف منسجم لیست امید خارج سازد.

احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم هم با بیان اینکه صددرصد مخالف شهردار شدن محسن هاشمی است، گفت: من می‌خواهم دراین‌باره به یک تجربه تاریخی اشاره کنم که بسیار حائز اهمیت است. از دوره اول شورای شهر تهران خاطرات بسیار تلخی وجود دارد. به دلیل برخی از حاشیه‌سازی‌ها و اختلافاتی که اصلاح‌طلبان در آن شورا با یکدیگر داشتند. آن شورا ناکارآمد بود و فضایی ایجاد شد که کاملا در انتخابات شورای شهر دوم یک سرخوردگی در میان مردم به وجود آمد، چرا که تعداد قابل توجهی از منتخبان تاثیرگذار دوره اول شورای شهر تهران به دلایل مختلفی چون وزارت دولت یا وکالت مجلس از سمت خود در شورا استعفا دادند و این اتفاق به شدت توان و پتانسیل شورا را پایین آورد.

وی افزود: در حالی که اگر همه از آغاز انتخابشان تا اتمام دوران ۴ ساله شورا حضور می‌داشتند بسیاری از آن اتفاقات رخ نمی‌داد. مثلا آقای عبدالله نوری عضو آن شورا بود که چه بسا اگر در شورا می‌ماند، دوره نخست به آن وضعیت نمی‌افتاد اما وکالت مجلس را برگزید.

وی افزود: قبول پست ریاست شهرداری توسط محسن هاشمی و حتی مرتضی الویری را می‌توان پشت پا زدن به رای مردم دانست.

شیرزاد گفت: وقتی فردی وارد عرصه انتخابات می‌شود معنایش آن است که بنده برای ۴ سال آمده‌ام تا برای این سمت به شما خدمت کنم، اگر واقعا به هر دلیلی یا از اول نگاهی به شهرداری تهران داشته یا برای سمت دیگری نقشه داشته نباید به این عرصه ورود کند و این نگاه مطلوبی نیست که اگر به محض باز شدن یک فرصت شغلی برتر برای آنها با عجله ترک پست کنند و بروند.

این در چشم مردمی که به آنها رای داده‌اند خوشایند نیست. برای همین لیست تهران کاندیداهای بسیار زیادی وجود داشتند و افراد لیست امید با بحث و حرف و حدیث‌های فراوانی در آن قرار گرفتند و باید جایگاهشان را ارج بنهند. اگر آقای هاشمی با آقای الویری از اول بنای شهردار شدن داشتند نباید وارد عرصه شورای شهر می‌شدند اینکه بیایند و به اشغال یک صندلی بپردازند و بعد هم آن را ضایع کنند تا به سمت شهرداری دست یابند این کار کاملا غیراخلاقی است.